Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անարվեստ

վանկեր՝ ան•ար•վեստ

Ստուգաբանություն

արվեստի պահանջները չբավարարող
անձեռագործ
թույլ
արվեստից զուրկ, անճաշակ, արվեստի տեսակետից անմշակ ◆ Անարվեստ երկ։ ◆ Թույլ ու անարվեստ գործեր (Մամուլ)
անշնորհք
անարհեստ, արհեստ չունեցող
առանց արվեստի, պարզ հասարակ ◆ Ես սիրում եմ գրքերը թե՛ նոր թե՛ հին թե՛ արվեստով գրված թե անարվեստ: Եղիշե Չարենց
ոչ-արվեստական բնական ◆ Այսպես վառ էր լեռնադստեր դեմքը բաց, նայվածքն այնպես հրեղեն ու անարվեստ: (Վահան Տերյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։