անաֆորա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ա•նա•ֆո•րա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< анафора < հուն․ anaphora

Գոյական

  1. (գրկն․) հարակրկնություն՝ բանաստեղծական խոսքի դարձվածք, որը կազմվում է չափածո տողերի ու տների սկզբում բառերի կամ շարահյուսական կապակցությունների, իսկ արձակի մեջ՝ առանձին արտահայտությունների կրկնությամբ
  2. տե՛ս նույնասկիզբ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։