անբավական

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnbɑvɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անբավական

վանկեր՝ ան•բա•վա•կան 

Ածական

1. դժգոհ, չբավարարված ◆ Տպավորվել է նրա ուղեղում… կոպիտ, քչախոս, միշտ անբավական բանվորի դենքը։ ԵԶ
2. չբավականացնող, հերիք չանող, ոչ-բավարար, քիչ բավարարող ◆ Հողերը մինչև անգամ անբավական էին նրանց վայելչությունները գոհացնելու համար։
3. ոչ բավականաչափ
4. չբավականացող, անկուշտ
5. անկարող, անձեռնհաս

Հոմանիշներ

1. դժգոհ,
2. դժկամ,
3. դժկամակ,
4. սրտամնա,
5. սրտապակաս
6. (բրբ․) սիրտը կախ
7. (խսկց․) Տե՛ս անբավարար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։