Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անբավական

վանկեր՝ ան•բա•վա•կան

Ստուգաբանություն

դժգոհ, չբավարարված ◆ Տպավորվել է նրա ուղեղում… կոպիտ, քչախոս, միշտ անբավական բանվորի դենքը։ ԵԶ
չբավականացնող, հերիք չանող, ոչ-բավարար, քիչ բավարարող ◆ Հողերը մինչև անգամ անբավական էին նրանց վայելչությունները գոհացնելու համար։
ոչ բավականաչափ
չբավականացող, անկուշտ
անկարող, անձեռնհաս

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։