անբացակա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnbɑt͡sʰɑˈkɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•բա•ցա•կա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. առանց բացակայելու, միշտ ներկա ◆ Նա անբացակա հսկում էր Վարդանին անգամ սրահի դռանը։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]