անբուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•բուխ 

  1. Արարատյան՝ որոգայթ թակարդ
  2. կալանդ ◆ Հիմի վարժապետի ու երեխանց ժամասացությունը անբուխով ոտներս կապում ա։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։