անբուրմունք-անգույն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnbuɾmuŋkʰ ɑŋˈɡujn]

վանկեր՝ ան•բուր•մունք-ան•գույն 

Ածական

  1. (նորբ․) բույր ու գույն չունեցող ◆ Ապակիների լռության վրա Անբուրմունք-անգույն ծաղկունքը ցրտի Լուռ թախծում էին Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]