Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•գա•նակ

Ստուգաբանություն

Ագուլիս, Արարատյան՝ կավե տաշտ՝ կոնք, որի մեջ խմոր են շաղախում կամ լվացք անում ◆ Տաշտը ճեղքվել է, անգանակի մեջ լվա շորերը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Բրուտը մի լավ անկանակ է շինել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։