անգույն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ան•գույն 

Գոյական

  1. գույն չունեցող ◆ Անգույն գազ։
  2. գունաթափված, իր գույնից զրկված, գունազուրկ ◆ Ամառվա կեսին արդեն երկիրը նորից հագնում է անգույն ցնցոտիներ։ (Շիրվանզադե)
  3. (փխբ․) տարտամ, անորոշ ◆ Եվ այնպես անգույն, անմիտ, ապարդյուն, տաղտկալի և սին թվաց ամեն ինչ աշխարհում անհուն։ (Վահան Տերյան)
  4. (փխբ․) նկարագիր չունեցող, կայուն բնավորություն չունեցող, ոչնչով աչքի չընկնող։
Հոմանիշներ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]