Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•զուսպ

Ստուգաբանություն

չզսպվող, հախուռն ◆ Անզուսպ կատաղությունը տիրեց դժբախտ որդուն։ (Րաֆֆի) ◆ Եվ թարթիչներից նրա կախվեցին անզուսպ արցունքի երկու այրող շիթ։ (Ավետիք Իսահակյան)

հախուռն կերպով ◆ Նա խմում էր անզուսպ և անընդհատ, թեև չէր հարբում։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։