Jump to content

անժուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ժուռ 

  1. Պոլիս, Բալու, Երզնկա, Կարին, Մուշ, Մալաթիա, Սեբաստիա, Ակն, Նոր Նախիջևան, Խոտուրջուր, Եվդոկիա, Էվերիկ՝ ոչ սննդարար (կերակուրի մասին) ◆ Անժուր ապուր։ Սահակ Ամատունի ◆ Դուք լե խո կերակուր չըք էփի, հըմեն լը անժուռ: Սահակ Ամատունի
  2. Պարտիզակ, Խարբերդ, Խոտուրջուր՝ անխելք, հիմար ◆ Ատ անժուրին հետ ինչ գործ ունիս։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  3. վտիտ ◆ Ձեր տղան անժուր ա։
  4. անհամ, անիմաստ ◆ Ինչ անժուռ կը խոսաս։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։