անլռելի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•լ(ը)•ռե•լի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. չլռող, առանց լռելու, այն, որ անհնար է լռեցնել ◆ Անլռելի վշվշում է պղտոր ջուրը Դեբեդի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Անլռելի զանգակատուն։ Պարույր Սևակ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]