անծառություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnt͡sɑrutʰˈjun]
վանկեր՝ ան•ծառ•ու•թյուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) ծառեր չլինելը, անծեռ լինելը ◆ Ցած է թափվել անծառության մեջ մի անծայր՝ բազում տերև։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։