անկաժխլուք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•կաժ•խ(ը)•լուք
- Սեբաստիա՝ մանկական խաղ, երբ մեկը շագար կամ վեգ է նետում, ում հաջողվում է վերցնել և բռնել նետողին, ազատվում է, եթե ոչ`ականջը քաշում են, մինչևվերցրածը գծի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։