անկասկածի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•կաս•կա•ծի 

  1. Պոլիս, Սեբաստիա՝ հանկարծակի, անակնկալ կերպով ◆ Նա անկասկածի ներս մտավ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Անգսկածի վու՞րդի նիղացավ էս դերիես։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Անգրծակի մե ձեն եկավ դասեդաս։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։