Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անկարգապահություն

վանկեր՝ ան•կար•գա•պա•հութ•յուն

Ստուգաբանություն

անկարգապահ լինելը, վարքի կանոնները խախտելու հակումը և նրա դրսևորումները, որոնք կարող են պայմանավորված լինել ինչպես այդ կանոնների վատ իմացությամբ (չգիտակցված անկարգապահություն), այնպես էլ անփորձությամբ, խառնվածքի, դրդապատճառների և հուզական ոլորտի առանձնահատկություններով, սեփական վարքագիծը վերահսկելու և ըստ կանոնների կարգավորելու անկարողությամբ
կարգապահության բացակայություն
սահմանված կաիգի խախտում. անկարգապահ արարք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։