անկարող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ածական

Գոյական

  1. (հատուկ կրթ․) ֆիզիկական կամ մտավոր խանգարում ունեցող
  1. ուժ, կարողություն չունեցող, թույլ ◆ Անկարող մարդ։ Երջանկության իմաստը դու անկարող ես ըմբռնել։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. անձեռնահաս ապիկաթ ◆ Նա ապահով է, Սմբատը երբեք չի թույլ տա եղբայրն «անկարող պարտապան» հրապարակվի։ (Շիրվանզադե)
  3. սեռական կարողությունից զըրկված (բժշկ․) ◆ Անկարող եղավ պահել արցունքը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  4. նյութական կարողությունից զուրկ, չքավոր (հնց․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. անկար, անզոր, անձեռնահաս, անճարակ, անընդունակ, ապիկար, թույլ, տկար, անգործուն, անգործունյա, անկյալ (հզվդ․), անատակ (հնց․), անկաղկ, անմարթուչ, անկարյա (բրբ․)
  2. սեռազուրկ, անսեռունակ, անունակ, պաղարյուն, շուշտանդամ, ներքինի, բոլոճ (տղամարդ) (հնց․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։