Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անկարոտ

վանկեր՝ ան•կա•րոտ

Ստուգաբանություն

կարոտ՝ կարոտություն չունեցող, նյութապես ապահով ◆ Անկարոտ կյանք։ Դերենիկ Դեմիրճյան
առանց կարիքի, առատ ◆ Ունեին կալվածքներ, որոնց հասույթով անկարոտ ապրում էին։ (Ակսել Բակունց)
կարոտ չզգացող, կարոտի զգացում չունեցող։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։