անհագուրդություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑɡuɾdutʰˈjun]
վանկեր՝ ան•հագ•ուր•դու•թյուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) անհագուրդ՝ անկուշտ լինելը, չհագենալը ◆ Անհագուրդությունը քայլում է իր երախայրիքը ծնելու։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։