Jump to content

անհայելի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ան•հա•յե•լի 

Մակբայ

  1. (նորբ․) առանց հայելու, հայելի չունեցող ◆ Անշարժացած մկաններս վկայում են անհայելի, Որ դա կարծես դեմք չէ հիմա։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]