Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հայ•տա•նալ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անհետանալ, չքանալ, աներևութանալ ◆ Իսկույն սարսափով երեսը դարձրեց և անհայտացավ գիշերվա մթնում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գործարանից փաստաթղթեր են անհայտանում, իսկ ես մնում եմ անտեղյակ։ (Վիգեն Խեչումյան)
կորչել, կորստի մատնվել, գողացվել
ոչնչանալ, վերանալ, կործանվել

անհետանալ, աներևութանալ, կորչել, չքանալ, անէանալ, ցնդել (փխբ․), անտեսանալ (հնց․)
անրջանալ, անկումանկ լինել, գետինն անցնել, գլխով-ոտքով կորչել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։