անհաս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈhɑs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հաս
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- չհաս, չհասնող
- ոչ հասանելի, անմատչելի ◆ Ինչպես անհաս փառքի ճամփա, ես իմ Մասիս սարն եմ սիրում։ Եղիշե Չարենց
- տհաս, խակ
- անըմբռնելի, անիմանալի (հնց․) ◆ Իմ խոր հոգին էն բարձրունքին խոսք է բացել նրա հետ Անհաս բանից, սկզբանից, երբ չկան էլ դեռ չկար։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անախորժ, անհաճ, անհաճելի, անհաճո, տհաճ, անդուր, անդուրեկան
- տաղտկալի, ձանձրալի (փխբ․), անհամբույր, անբարեհամբույր
- ցամաք (բրբ․)
- անալի, անհամեմ, վատահամ, անժուր (բրբ․), ամպակ, անխին, անծող, սլնգի, տուրտիկ, զպռտիկ, զպռտուկ, ալնի, սունի
- տափակ (փխբ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։