Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հաս

Ստուգաբանություն

չհաս, չհասնող
ոչ հասանելի, անմատչելի ◆ Ինչպես անհաս փառքի ճամփա, ես իմ Մասիս սարն եմ սիրում։ Եղիշե Չարենց
տհաս, խակ
անըմբռնելի, անիմանալի (հնց․) ◆ Իմ խոր հոգին էն բարձրունքին խոսք է բացել նրա հետ Անհաս բանից, սկզբանից, երբ չկան էլ դեռ չկար։ Հովհաննես Թումանյան

անախորժ, անհաճ, անհաճելի, անհաճո, տհաճ, անդուր, անդուրեկան
տաղտկալի, ձանձրալի (փխբ․), անհամբույր, անբարեհամբույր
ցամաք (բրբ․)
անալի, անհամեմ, վատահամ, անժուր (բրբ․), ամպակ, անխին, անծող, սլնգի, տուրտիկ, զպռտիկ, զպռտուկ, ալնի, սունի
տափակ (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։