Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հաց

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հաց չունեցող, հացից զուրկ, առանց հացի ◆ Անհաց սեղան։ ◆ Հովիվ ախպեր, ինչո"ւ ես անհաց ուտում։ Հովհաննես Թումանյան
հացի բերքը պակաս ◆ Անհաց տարի։
քաղցած, առանց ուտելու ◆ Գիշեր, ցերեկ, անհաց, անքուն, եկա հասան վերջապես տուն։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) անհյուրընկալ, անհյուրատես, ժլատ
(փխբ․) անաղուհաց, ապերախտ
աղքատ, ապրուստի միջոցներից զուրկ ◆ Մենք անհաց, միշտ մերկ ու մրոտ Շրջում ենք անվերջ անիվը կյանքի։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
(խոհր․) հաց չօգտագործող, ուտել անհաց

Բաղադրյալ բառեր
անհացություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։