անհրաբուխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɾɑˈbuχ]
վանկեր՝ ան•հ(ը)•րա•բուխ
Ածական
- (նորբ․) առանց հրաբուխի ժայթքող՝ պոռթկացող ◆ Իսկ իմ մեջ ինչ-որ մի լեռ էր աճում, Բայց․․․ անհրաբուխ, ուռուցքի նման․․․ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։