Jump to content

անձկուտոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ անձ•կու•տոր 

  1. Վան՝
    1. կոտրատվող, սիգաճեմ, նազանքով քայլող ◆ Անձկոտոր հարս է։
    2. հպարտ, ինքնահավան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։