անձնավորեցում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnd͡znɑvɔɾɛˈt͡sʰum]
վանկեր՝ ան•ձնա•վո•րե•ցում
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) որևէ երևույթի՝ քաղաքականության, իշխանության, կուսակցության ևն անձով պայմանավորելը, անձով բացահայտելը, անձի շուրջը կենտրոնացնելը ◆ Ազգի ժողովրդավարական ինստիտուտի կառուցման ժամանակ Հայաստանը չհաղթահարեց քաղաքականության անձնավորեցման միտումը․ անգամ նոր ու հին կուսակցությունները ստեղծվեցին ու մնացին որպես մեկ երկու գործչի խմբակներ։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։