անճանանչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•ճա•նանչ
- անծանոթ ◆ Մի անճանանչ տղա եկավ վիշապին սպանեց։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Ինչ անճանանչ մարդ է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Եվդոկիա՝ անճանաչելի, շատ այլափոխված (ԱԱ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։