անճրկած

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ճ(ը)ր•կած 

  1. Կարին, Նոր Նախիջևան, Պոլիս՝ անճարակ, անգործունյա ◆ ամճրկած մարդ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։