Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մե•ղու•նակ•

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անմեղ ◆ կը ժպտե իրեն անմեղունակ ու տակավ զոհվելով կը թոթովվեր։ Սիլվա Կապուտիկյան
անմեղսունակ

արդար, անմեղապարտ, անհանցավոր, անհանցապարտ, անմեղսակից, անհանցակից, անպատժապարտ, անպարտ, անհանց (հնց․), (հզվդ․) դատարկամեղ, անմեղական, չքմեղ, չքմեղիկ, աստծու գառ (խսկց․), անմեղունակ
մաքուր, անարատ, անաղարտ, անպիղծ, կույս, կուսական, ազապ
միամիտ, աննենգ, անչար, անվնաս, անշառ (բրբ․)
անկարևոր, անպետք, չնչին
իզուր
տե՛ս անմեղսունակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։