Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•նը•վաճ

Ստուգաբանություն

չնվաճված, չտիրապետված
անմատչելի, անհասանելի ◆ Կարելի է հով զեփյուռների ուղարկելի նա իր վերջին հրաժեշտ իր բարձունքներից հզոր, աննվաճ: Հովհաննես Թումանյան
աննվաճելի ◆ Եվ մենք կերթանք երանավետ կռվի դաշտ սև ու մրոտ, սերտ աննվաճ շարքերով։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
(փխբ․) Անպարտելի, աննկուն ◆ Ան կմնա հավատքին մեջ աննվաճ: (Դանիել Վարուժան)
(փխբ․) Անհողորդող

անպարտելի, անհաղթելի, անընկճելի, անխորտակելի, անխորտակ, աննկուն, անխոնարհ, անխոնարհելի, անտիրապետելի (հզվդ․) (չնվաճված, չնվաճվող)
անզսպելի
անմատչելի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։