Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•նը•վա•ճե•լի

Ստուգաբանություն

չնվաճվող, որի չի կարելի նվաճել՝ տիրել ◆ Դուք մեր տառապանքին և մեր կռվին երկարատև տարիներ են ի վեր, աննվաճելի պարիսպերը հանդիսացաք մեր քայլերը կոտորող բոլոր թշամիներուն հանդեպ։ Սիամանթո
անզսպելի, անհաղթահարելի

անպարտելի, անհաղթելի, անընկճելի, անխորտակելի, անխորտակ, աննկուն, անխոնարհ, անխոնարհելի, անտիրապետելի (հզվդ․) (չնվաճված, չնվաճվող)
անզսպելի
անմատչելի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։