անշարժունիք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•շար•ժու•նիք
- Ախալցխա՝ անշարժ գույք՝ ունեցվածք ◆ Նա յուր անշարժունիքը կտակեց կնոջը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։