անշարժվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ան•շար•ժե•լի 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) չշարժվել, տեղում մնալ ◆ Ամեն մի զորք` լոկ իր տեղում անշարժվելով անտառվի։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]