անունակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnuˈnɑk]
վանկեր՝ ա•նու•նակ
Ածական
- (նորբ․) ոչ ունակ, անկարող ◆ Չի բռնվում՝ անբախտը, անսիրելի խո՞րթը, ժողովրդի ո՞րբը, չգիտեմ, կամ՝ սիրո, տղամարդու անունակ գե՞շը։ Վ. Այվազյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։