անուշբերնակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•նուշ•բեր•նակ 

  1. Կարին, Նոր Նախիջևան, Պոլիս, Քեսաբ՝ քաղցրախոս ◆ Անուշաբերան մարդ է։
  2. (փխբ․) կեղծավոր, շողոքորթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։