Jump to content

անուսյալություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ան•ուս•յա•լութ•յուն 

Բառակազմություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) Չկրթված՝ չսովորած լինելը ◆ Լճացման հայրերի պատկառելի տարիքի հասածների մեջ սպառնալից տարածում էր գտել գիտատեխնիկական անուսյալությունը Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]