անչոբան

Վիքիբառարան-ից

đ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•չո•բան 

  1. Լոռի՝ անհովիվ, առանց հովվի ◆ սարերը մնացին որբ ու անչոբան Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։