Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վե•րա•դարձ

Ստուգաբանություն

վերադարձ չունեցող, չվերադարձող, ետ չդարձող՝ չբերվող ◆ Ես ո՞նց երգեմ այդ խաղաղ հանգով Այն տարիները անվերադարձ։ Եղիշե Չարենց ◆ Ահա ինքը անվերադարձ հեռանում է այս լեռներից։ Սերո Խանզադյան
վերադարձման ոչ ենթակա, չվերադարձվող ◆ Անվերադարձ տրված գումար։
(փխբ․) վերջնականապես ◆ Մտքում դարձավ Սեդրակը Բախշիին, մեկեն ու անվերադարձ վճռելով Շուշանի ու նրա բախտը։ (Անահիտ Սահինյան)

Բաղադրյալ բառեր
անվերադարձորեն անվերադարձություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։