անվերի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•վե•րի
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Մուշ, Ուրմիա՝ անմարդաբնակ, անշեն, ամայի, վայրի ◆ Աղջիկը մենակ քշերը զարթուն մնաց էս անվիրիվիրի տեղումը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տղան...գնաց հասավ մի ծովի քով:ՀԺՀք ◆ Էրկուսը կը խեծնեն մեկ ծի, կերթան անվերի սարիմ կլոխ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։