անտագնապ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ան•տագ•նապ 

Ածական

  1. (նորբ․) առանց տագնապի, չտագնապող, հանգիստ ◆ Կա՞ անստվեր աշխարհ, կա՞ անթերի երկիր, և անտագնապ քաղաք կա՞ այդ երկրի վրա։ Հեռուստ.

Աղբյուրներ[խմբագրել]