անտառատարածք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑntɑrɑtɑˈɾɑt͡skʰ]
վանկեր՝ ան•տա•ռա•տա•րածք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) անտառի տարածք, անտառածածկ տարածք ◆ Այս պետության անտառները օր օրի նոսրանում են, անտառատարածքները օր օրի կրճատվում են, պուրակները օր օրի ոչնչանում են։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։