անտռկած

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•տ(ը)ռ•կած 

  1. Նոր Ջուղա՝ անտանելի ծանր ◆ Ես մի անտռկած ցավի մեջ եմ ընկել ու չեմ կարողանում դուրս գալ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։