Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ աշ•խա•տա•գ(ը)•րել
Բայ
որևէ աշխատանքի ուղարկելու համար գրի առնել՝ ցուցակագրել
Խոնարհում
Անորոշ դերբայ
աշխատագրել
Ենթակայական դերբայ
աշխատագրող
Հարակատար դերբայ
աշխատագրած
Համակատար դերբայ
աշխատագրելիս
Անկատար դերբայ
աշխատագրում
Վաղակատար դերբայ
աշխատագրել
Ապակատար դերբայ
աշխատագրելու
Ժխտական դերբայ
աշխատագրի
անձ
եզակի
հոգնակի
առաջին
երկրորդ
երրորդ
առաջին
երկրորդ
երրորդ
Սահմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Անկատար ներկա
աշխատագրում եմ
աշխատագրում ես
աշխատագրում է
աշխատագրում ենք
աշխատագրում եք
աշխատագրում են
Անկատար անցյալ
աշխատագրում էի
աշխատագրում էիր
աշխատագրում էր
աշխատագրում էինք
աշխատագրում էիք
աշխատագրում էին
Ապակատար ներկա
աշխատագրելու եմ
աշխատագրելու ես
աշխատագրելու է
աշխատագրելու ենք
աշխատագրելու եք
աշխատագրելու են
Ապակատար անցյալ
աշխատագրելու էի
աշխատագրելու էիր
աշխատագրելու էր
աշխատագրելու էինք
աշխատագրելու էիք
աշխատագրելու էին
Վաղակատար ներկա
աշխատագրել եմ
աշխատագրել ես
աշխատագրել է
աշխատագրել ենք
աշխատագրել եք
աշխատագրել են
Վաղակատար անցյալ
աշխատագրել էի
աշխատագրել էիր
աշխատագրել էր
աշխատագրել էինք
աշխատագրել էիք
աշխատագրել էին
Անցյալ կատարյալ
աշխատագրեցի
աշխատագրեցիր
աշխատագրեց
աշխատագրեցինք
աշխատագրեցիք
աշխատագրեցին
Ըղձական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
աշխատագրեմ
աշխատագրես
աշխատագրի
աշխատագրենք
աշխատագրեք
աշխատագրեն
Անցյալի ապառնի
աշխատագրեի
աշխատագրեիր
աշխատագրեր
աշխատագրեինք
աշխատագրեիք
աշխատագրեին
Պայմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
կաշխատագրեմ
կաշխատագրես
կաշխատագրի
կաշխատագրենք
կաշխատագրեք
կաշխատագրեն
Անցյալի ապառնի
կաշխատագրեի
կաշխատագրեիր
կաշխատագրեր
կաշխատագրեինք
կաշխատագրեիք
կաշխատագրեին
Հարկադրական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
պիտի աշխատագրեմ
պիտի աշխատագրես
պիտի աշխատագրի
պիտի աշխատագրենք
պիտի աշխատագրեք
պիտի աշխատագրեն
Անցյալի ապառնի
պիտի աշխատագրեի
պիտի աշխատագրեիր
պիտի աշխատագրեր
պիտի աշխատագրեինք
պիտի աշխատագրեիք
պիտի աշխատագրեին
Հրամայական եղանակ
դու
դուք
Ապառնի
աշխատագրի՛ր
աշխատագրե՛ք
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։