Jump to content

աշմաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աշ•մաղ 

  1. Խարբերդ՝ գլխաշոր, քող ◆ Ավագ մկնիկ խաթունի աշմաղ կքաշե վեր գլխում, կերթա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. Խարբերդ՝ թթկալ, դնչկալ ◆ Ես ալ իսն եմ, կնա աշմաղ կապեր են։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։