աշմաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աշ•մաղ 

  1. Խարբերդ՝ գլխաշոր, քող ◆ Ավագ մկնիկ խաթունի աշմաղ կքաշե վեր գլխում, կերթա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. Խարբերդ՝ թթկալ, դնչկալ ◆ Ես ալ իսն եմ, կնա աշմաղ կապեր են։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։