աուրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ա•ու•րա 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

‹аура ‹հուն. aura քամու փչելը

Գոյական

  1. (նորբ․) մարդուն շրջապատող էներգետիկ դաշտ։ ◆ Կաստանեդան Ֆեդերիկո Ֆելլինիին ասաց, որ իր աուրան կարգին է և հիանալիորեն համընկնում է նրա աուրային։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  2. միստիկական և կրոնական ուսմունքներում՝ լույս, որ ճառագում է աստվածային էակներից և սրբերից. պատկերվում է լուսապսալի տեսքով։
  3. պարահոգեբանության մեջ՝ հատուկ դաշտ, որը ստեղծվում է կենսաբանական օրգանիզմների կամ օրգանիզմների խմբակցությունների կողմից;
  4. էպիլեպտիկ, միգրենի ևն նոպաներին նախորդող տեսողական, լսողական ևն հուզական և այլ կարգի զգացողություններ ու ապրումներ։

Աղբյուրներ[խմբագրել]