ապաբարոյություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑpɑbɑɾɔjutʰˈjun]
վանկեր՝ ա•պա•բա•րո•յու•թյուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) անբարոյություն, անբարո, բարոյազուրկ լինելը ◆ Կուսակցությունը լենինյան սխրանք դրսևորեց՝ քննադատելով ապաբարոյության այնպիսի մի ահավոր երևույթ, ինչիսին անձի պաշտամունքն է։ «Գրական թերթ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։