ապաշխարանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑpɑʃχɑɾɑŋkʰ]

վանկեր՝ ա•պաշ•խա•րանք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բարոյական ուղղիչ միջոց ուղղափառության և կաթոլիկության մեջ, որը որպես պատիժ դրվում է աշխարհականների, աբեղանների և քահանաների վրա՝ մեղսավոր մտքերի ու արարքների համար և կայանում է որոշ կրոնական ծեսերի ու արարողությունների խստիվ կատարման մեջ․ տևական և սաստիկ պաս, երկարատև աղոթքներ, ուխտագնացություն սուրբ վայրեր և այլն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։

    Հայերեն