ապեկուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•պե•կուն
- {{բրբռ|Ար|Թբ|Ղրբ|Ջբխ|} խնամակալ ◆ Համաձայնական ժողովի ընտրությամբ է որոշվում և գյուղի եթումի՝ որբի ապեկունը։ ՋՎ ◆ Օզըմ են յուրանց կլխին հոգևոր դերերար ապիկուն շինեն։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։