ապսպրանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•պ(ը)ս•պրանք 

  1. Ղարաբաղ՝ հանձնարարություն, պատվեր մի բան անելու՝ լուր ուղարկելու ◆ Ապսպրանք արուց, որ Երևանա մի շորացու էլ իրան համար բերեմ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։