աջաբ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ջաբ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Համշեն, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Ջավախք, Շամախի, Վան՝ արդյոք ◆ Աջաբ էս ո՞նցա, որ էս վախտ դու ոտով ես մեր գեղը մտնում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Աջաբ քիզ ի՞նչ գեթ իմ արի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Մաղիկ-մաղիկ է կուլաս, աճապ ի՞նչ ես որոնում։ (Շերամ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։