Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռանձ•նա•տիպ

Ստուգաբանություն

ժողովածուի՝ Հանդեսի մեջ տպագրված հոդվածի առանձին տպագրությունը գրքույկի ձևով
(հրտ․) տպագիր երկի որևէ մասի, սովորաբար շարունակելի կամ պարբերական հրատարակության և կամ որևէ ժողովածուի մեջ զետեղված հոդվածի առանձին հրատարակություն, որը տպագրված է հիմնական հրատարակության շարվածքից՝ առանց որևէ փոփոխության կամ աննշան ուղղումներով, (էջագրության փոփոխություն, տիտղոսաթերթի և շապկի հավելում) ինչպես նաև հատուկ նշումով, որ այն տվյալ հրատարակության առանձնատիպն է

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։